مقدمه :
مهندسی الکترونیک یکی از گسترده ترین و مهم ترین عرصه ها دانش بشری است که در سلطه انسان بر پدیده های طبیعی و کنترل هوشمند فرآیند های طبیعت در جهت رفاه و آسایش آدمی نقشی بی همتا داشته است .
دامنه کاربرد سیستم های الکترونیکی از یک سو به انواع حسگرهای میکرو سیسستم و از سوی دیگر به انواع عمل کننده های الکتریکی وسعت می یابد.
بین این دو حد ، سیستم های الکترونیکی آنالوگ و دیجیتال برای آماده سازی سیگنال های اطلاعات ، استخراج اطلاعات ، پردازش و محاسبات ریاضی سنگین قرار میگیرند.
مدار های الکترونیک دیجیتال ، درگذشته و در محدوده مدارات ساده تر به نام مدارهای منطقی نامیده میشدند.مدار های الکترونیک دیجیتال ، قابلیت انجام کارهای گوناگون همانند پردازش های بسیار سنگین ریاضی ، ذخیره و بازیابی اطلاعات و تحقق مدل های الکترونیکی از سیستم های واقعی را دارا می باشند.
مدارهای دیجیتال به دو گروه کلی مدارهای استاندارد ثابت (همانند گیت های استاندارد منطقی) و مدارهای قابل برنامه ریزی تقسیم میشوند.
دسته اول مدارهایی هستند که سخت افزار آن ها ثابت بوده و برنامه های نرم افزاری دلخواه را میتوان بر روی آن ها اجرا نمود.میکروپروسسورها و میکروکنترلر ها از این نوع هستند.
دسته دوم شامل مداراتی میباشند که پیکربندی سخت افزاری آن ها توسط کاربر نهایی طراحی و پیاده سازی میشوند.در این مدارها کدهای نرم افزاری طراحی ده ، پس از اعمال به مدار مورد نظر به صورت تعین یا تغییر معماری سخت افزاری عمل مینمایند.مدارات FPGA و CPLD از این دسته میباشند.
جزوه ی دستور کار(گزارش کار مدار منطقی ):
در آزمایشگاه مدار های منطقی به صورت عملی به بررسی و تمرین عملی نحوه کار با انواع مدارات دیجیتال استاندارد و همچنین مدارهای دیجیتال با سخت افزار قابل برنامه ریزی پرداخته میشود.
در دستور کار حاضر ، ابتدا مروری بر تئوری مورد نیاز برای فهم و طراحی مدارات مزبور پرداخته میشود.
در ادامه آزمایش های عملی به شکل ساخت مدار دیجیتال استاندارد و همچنین برنامه ریزی مدارهای با معمار قابل تغییر ارائه میشوند تا دانشجو در طی این آزمایش ها به درک عملی از روش های طراحی و کارکرد این مدار ها دست یابند.
دکتر داود آسمانی
ممنون اطلاعات ارزشمندی بود
خواهش میکنم.
موفق باشید